Secties
Aan de wandel - Vier Katinka’s
Rotterdam Dit is een p class = intro, wat zou hier in moeten staan.
Joyce Roodnat | Zaterdag 4 september 2010 |
aan de wandel in Zuid-Beveland
Waar Rondje vanuit Hoedekenskerke. Op basis van de kaart ‘Sporen in de Zak’ (inl. www.zeelandshop.com).
Afstand 15 km.
De rest van Nederland ligt te huilen in de stortregens, maar daar doet Zeeland niet aan mee. Nu ja, Zuid-Beveland niet. Wandelend over de dijk langs de Westerschelde zie ik zomerwolken. Dikke witte, ze doen denken aan een waslijn met lakens in de wind. Ze hangen in heftig blauw en ze worden samen met het middaglicht weergespiegeld door het water. Hoe? Denk aan Jacques Brel. ‘Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon…’ Dat werk.
Heerlijk.
Vrachtschepen met containers in roestkleuren varen een eind mee en verdwijnen in de damp. Meeuwen zoeken op de modderstrandjes naar mosselen. Vanaf de dijkkeien maken eenden dat ze wegkomen – ze landen laag op het water en maken hekgolfjes als waterskiërs.
Het ruikt hier goed. Met de korrelige geur van dooie vis. Met, van over de dijk, de lucht van koeienstront. Plus een vlaag van iets anders. „Gebakken lever met uien”, determineert man. „Dat hebben we lang niet gegeten. Ten onrechte.” Ik klim de de dijkhelling op en zie opgeschoten jongens een partijtje ringsteken, niet te paard maar te fiets.
Het dijkpad versmalt tot een in het gras uitgesleten spoor. We verlaten het voor een tocht door het vlakke land met de kleine clusters oranje pannendak, omringd door akkers met fruitstruiken en appelbomen in het gelid. De wandelpaden volgen, tussen populieren, een rits bevallige grasdijken. Ze zijn begroeid met mei- en sleedoornhagen, met vlierbessen en braamwallen, en alles zit vol met vruchtjes.
Over een van die dijken loopt overlangs een draadhek. Erachter wonen vier gespierde kalveren, een zwarte, een witte, een blonde en een Zwitserse-koebruine. Ze wiegelen voor ons uit als mannequins. Kijken om als kokette Katinka’s. Galopperen weg. En wachten ons weer op, in het knallende flitslicht van de nazomerse namiddag.
De streep van de Zeedijk dient zich weer aan. Erachter zijn de kraaienpootjes van de Westerschelde nu ingekleurd met paarlemoer. Een vrachtschip als een witte walvis trekt voorbij, hij gaat naar Antwerpen.
De witte-was-wolken zijn er nog, maar het roet van de donder heeft de aanval ingezet. Regen en bliksem zijn nog niet gearriveerd. Wel al te zien, in de verte.
Informatie, routekaartje, gps-punten en foto’s via nrc.nl/aandewandel
![[afbeelding]](../5_34/article2_2_165w.jpg)
Dit artikel werd gepubliceerd in NRC Handelsblad op Zaterdag 4 september 2010, pagina 60
