Rotterdam Dit is een p class = intro, wat zou hier in moeten staan.
Pieter Kottman | Zaterdag 4 september 2010 |
Ga eens bij uzelf te rade. En? Wanneer overkwam het u voor het laatst? Zo’n moment waar de Bond tegen het Vloeken zichzelf terstond om zou moeten opheffen wegens overrompelend inzicht in zijn hopeloze missie? Striptekenaars tekenen in een geval als dit een ballonnetje waarin alle tekens boven de cijfers op uw toetsenbord drie keer in willekeurige volgorde voorkomen.
Welke emotie verantwoordelijk is voor de uitpuilende ogen, de opgetrokken bovenlip, neus en wenkbrauwen en de verbeten onderlip is moeilijk te zeggen. Is het woede, vastberadenheid? Overmoed, wanhoop? Ze verloor met 6-2, 7-5, toch is het voor de juiste duiding van de gelaatsuitdrukking cruciaal te weten wanneer dit moment zich voordeed: aan het begin, halverwege of aan het eind van de wedstrijd? Sherlock Holmes zou onmiddellijk wijzen op de armen, in casu het zweet daarop. Dat wijst op een gevorderde fase van de strijd en dus mogelijkerwijs op wanhoop. Of op woede.
Of op – nu ja.
Om welke emotie het ook gaat, van belang is de beheersing. Ja ja, in het leven zelf, maar bij uitstek in de sport. Die drang om te scoren, dat ‘nú!’ dat de hersenen bedwelmt, dat willen waarnemen van de unieke kans, die tegelijkertijd opzwepende en verlammende ambitie de tegenstander in de pan te hakken, tot moes te meppen, te vermorzelen en met de grond gelijk te maken – allemaal begrijpelijk. Maar de bal moet wel binnen de lijnen blijven. En onbereikbaar voor de tegenstander, ook dat nog.
Misschien is dit het moment waarop het misging.
Dit artikel werd gepubliceerd in NRC Handelsblad op Zaterdag 4 september 2010, pagina 13